Sardinie 2018 Deel 2

Zoals gewoonlijk is een dag niets doen meer dan genoeg voor ons, en vertrokken we van het strand en vervolgden onze weg zuidwaarts langs de SP66.

Deze weg eindigt op een grindweg om dan over te gaan in een verharde zandweg. Deze brengt ons tot de Dune di Piscinas.
Deze duinformatie aan de kust doet je denken dat je ergens in een woestijn zit, met enorm hoge duinen. Een wandeling waard.

Het vervolg van de route bracht ons langs verschillende van de vele zilver- en loodmijnen die er ooit waren op Sardiniƫ.

Te Naracauli moesten we kiezen. Of we volgden de geplande off-road route terug naar de kust of landinwaarts rijden en een archeologische site bezoeken.
We kozen voor het laatste en reden richting Antas waar er een Romeinse tempel staat.

Het was al redelijk laat in de namiddag toen we vertrokken te Antas, en we beslisten om geen tijd te verliezen in het zoeken van een kampplaats en reden naar een camping in de buurt van Portixeddu. Zo hadden we nog eens een warme douche.

Volgende ochtend reden we naar Capo Pecora. Niet echt speciaal, maar je hebt er een mooi uitzicht. Het viel ons op dat hier verschillende 4×4’s en mobilhomes stonden, die er zeker de nacht doorbrachten.
Dat was ook ons plan, maar we vonden het er toch te druk naar onze zin. We reden dan maar terug zuidwaarts en zagen wel wat er op ons pad kwam.
Wat verder dan Cala Domestica en na het voorbijrijden van mooie, maar drukbezette stranden waar overnachten niet mogelijk zou zijn, vonden we op de kaart een wegje richting kust.
We waagden het erop, maar na een tijd op een plaats waar omkeren mogelijk was, gingen we toch eerst te voet op verkenning.
Buiten wat diepe groeven was het wel te doen, maar het zou wel uitkijken zijn. Tot nog wat verder er plots een trap was van een 50cm. Geen mogelijkheid om er rond te rijden. Afrijden zou misschien nog lukken, maar terug oprijden zeker niet. Omkeren was op dat punt ook niet mogelijk, we waren dus wat blij dat we eerst gaan verkennen zijn.

We hadden geen zin om de rest van de dag in te vullen met het zoeken naar een slaapplaats, en verder zuidwaarts rijden had geen zin, omdat we op de kaart geen ideale plaatsen konden aanduiden.
We reden dan maar terug noordwaarts tot Capo Pecora, waar er nog steeds redelijk wat wagens stonden die er gingen overnachten. Gelukkig had de co-pilote iets voor het uitkijkpunt een wegje zien lopen richting kust. Het stond niet op onze kaarten, maar we waagden het erop. En ja, we konden Olli op een paar meter van de kustlijn parkeren met niemand in de buurt. Daar we onze reis omgedoopt hadden naar een relax strandvakantie bleven we hier voor 2 nachten.

Onze volgende bestemming zou Sant Antioco zijn, maar onze Aspen 4 was op. Onze brandstof voor het Coleman kookvuurtje. Via internet een verkooppunt gevonden te Carbonia. Gelukkig geen grote omweg.
Te Sant Antioco stopten we om de stad te verkennen en te gaan eten in een van de restaurants die in onze reisgids stonden.
Het was zeker geen slechte keuze, en als je op Sardiniƫ bent, probeer dan zeker de vele hele lekkere zoete desserts.

We gingen het eilandje rond rijden en ergens langs de kust overnachten. Op het einde van een van de wegjes die we namen op zoek naar een slaapplaats kwamen we vier jongeren tegen bij hun auto. Een van hen had op een rots zijn carter pan open gescheurd. Zijn vriend had een trekbaar, maar geen trekhaak of ander deftig sleepoog en ze waren maar wat blij dat ze ons zagen komen. Van op straat waren ze niet zichtbaar. Zij spraken geen Engels of Frans, wij amper Italiaans, maar we slaagden er toch in om te communiceren en trokken hen terug naar de gewone baan. We hebben geen foto’s van die weg, maar geloof ons, die weg zouden wij niet durven nemen hebben met een gewone wagen, alleen al door de steile hellingen die er waren.

De tijd tikte verder en de zon was bijna onder. Hoogtijd om een plaats te vinden. Vlakbij Cala Sapone vonden we een prachtige plaats aan een klif met prachtig zicht.
Eens de zon onder was, werden er een paar andere beestjes wakker. Dit was de eerste keer dat we last hadden van enorm veel en agressieve muggen.

Hier in de zee gaan was niet mogelijk en dus vervolgden we onze rit rond het eiland. Langs de weg die we namen waren verschillende prachtige stranden, maar allen toeristisch uitgebuit en vol volk. Het was zondag, en dat was goed te merken.
Langs een van de onverharde wegen vonden we een van de reuze graven die her en der te vinden zijn op Sardiniƫ. Deze zijn begraafplaatsen en soort van tempel van in het bronzen tijdperk.

Eens van het eilandje reden we richting Santadi om de grot Grotta Is Zuddas te bezoeken. Een prachtige grot, zeker een bezoek waard. Kijk wel de bezoekuren na, en bezoek kan enkel onder begeleiding.

Onze reisgids raadde ook nog de witte duinen aan te Arresi. Deze kunnen enkel bezocht worden van einde juni tot midden september, dit omdat de enige weg er heen door een militair domein loopt en enkel dan het terrein niet gebruikt wordt. En zo blijkt dat militaire domeinen een constante aan het worden zijn tijdens onze trips.
De duinen zelf waren niets speciaals. Net zoals onze duinen aan de Belgische kust.

Het was tijd om te genieten van een warme douche en dus gingen we nog eens naar een camping. We vonden een hele goede en niet te duur nabij Porto Tramatzu. De camping lag aan een prachtig strand waardoor we beslisten om 2 nachten te blijven.

Terug op weg reden we richting hoofdstad, Cagliari. Er is niet zo heel veel te zien, en het is een drukke, niet echt gezellige stad. Behalve als je richting Castello trekt. Dan kom je boven de stad uit en is het er heel rustig. Je krijgt er een mooi zicht over de stad en haven.

Na een lekker middagmaal trokken we verder langs de kust richting volgende kampplaats.
We bemerkten dat we in het meer toeristische gedeelte van Sardiniƫ kwamen en verlaten plaatsjes aan de kust werden schaars.
En dan ben je blij dat je met een 4×4 reist en een krasje of twee niet erg vindt. In het meest zuidoostelijke punt vonden we na het doorrijden van een smalle en ruwe weg een prachtige plaats.
Het was er wel te gevaarlijk om het water in te gaan door rotsen en de zee die er redelijk wild was. Maar het was er prachtig genoeg om er de rest van de dag door te brengen.
Een nacht was wel voldoende en na het bereiden van het middagmaal trokken we noordwaarts.

Some Random photos.

Link to album
Some random photo's:

Total distance: 4122.33 km
Max elevation: 1167 m
Min elevation: -48 m
Total climbing: 52227 m
Total descent: -52508 m
Average speed: 57.01 km/h
Total time: 11:47:28
Download file: Sardinia_driven.gpx