Vanwege covid-19 waren we er niet zeker van dat een zomertrip buiten België zelfs maar mogelijk zou zijn.
Dus in tegenstelling tot andere jaren was er geen speciale voorbereiding, geen routeplanning, alleen een mogelijke bestemming: Centraal Massief en terugkeer via Bretagne.

Omdat de situatie redelijk goed was en we in onze eigen gesloten bubbel reizen, kon de eerste echte grote reis voor Dexter beginnen.
Last minute vonden we een toeristisch circuit en een offroad-track in de Auvergne. Ze kruisen elkaar verschillende keren, dus een combinatie van de twee zou moeten werken.

Het eerste deel van de route was de snelste tolvrije route tot net voorbij Reims. Van daaruit zouden we de kleinere wegen nemen naar het begin van het toeristische circuit.

De start van deze route was bij het kasteel van Bourbon-l’Archambault en bracht ons naar het zuiden tot onze eerste stop van twee nachten.
Bij een kruispunt zagen we een toeristische wegwijzer (de bruine in Frankrijk) richting Lac des Fades-Besserve en besloten we de geplande weg te verlaten om een kijkje te nemen.
We kwamen aan bij een kruising van twee rivieren bij Les Ancizes, dat een soort strand heeft, veel visplekken en andere wateractiviteiten.
We besloten hier te overnachten en maakten van de gelegenheid gebruik om de kajak uit te halen om wat plezier op het water te hebben.
De volgende dag moesten we inkopen doen en door een gesloten supermarkt verloren we een halve dag rijden naar de dichtstbijzijnde supermarkt. Omdat we de kruising van de rivier weer moesten passeren om terug te komen op onze geplande route, besloten we een luie namiddag te hebben en nog een nacht te blijven.

Omdat twee dagen op één plek kamperen een lange tijd voor ons is, reden we verder en kwamen we weer op de geplande route. We reden niet zo lang voordat we aankwamen bij Puy de Dôme, een van de vele uitgestorven vulkanen en waar het gebied om bekend staat. Puy de Dôme is waarschijnlijk de meest bekende.
Je kunt de top op twee verschillende manieren bereiken. Met de trein of te voet via een steil pad. We hebben dat laatste genomen. Al snel kwamen we erachter dat een van ons wat harder aan de conditie moet werken.
Eenmaal boven krijg je een geweldig uitzicht over de regio en de vele andere vulkanen. De steile wandeling zeker waard.
Niet ver van Puy de Dôme hebben we met toestemming van de boer een leuke plek gevonden om te kamperen.

Terwijl we de geplande route vervolgden, kwamen we langs de volgende vulkaan, Puy de Sancy. De hoogste van allemaal (1886m). Gerecupereerd van de dag ervoor, parkeerden we Dexter en kozen voor de wandeling “Boucle Sancy”.
Het gebied is misschien minder bekend, maar de wandeling naar de top is zoveel leuker dan die naar Puy de Dôme. Makkelijker niet, want er zijn verschillende steile klimpassages, maar de omgeving is veel mooier.
Eenmaal bovenaan word je beloond met geweldige uitzichten. De wandeling terug naar beneden is minder leuk omdat het via de skipistes gaat, maar als je een van de vele koeienpaden neemt in plaats van de grote pistes, wordt het wel avontuurlijker.
Het vinden van een goede kampeerplek was dit keer niet zo eenvoudig. We waren eerst in een gebied met een vlak terrein en mogelijke slaapplaatsen, maar het was te vroeg om die dag te settelen. Verder rijdend kwamen we in een vallei waar de kans erg klein is om een ​​plekje te vinden. Eenmaal uit de vallei kwamen we in een agrarisch gebied. Door de vele weiden is bijna alles omheind en waren vrijwel alle kleine paden alleen voor plaatselijk verkeer toegestaan.
Desalniettemin wisten we een plekje te vinden met een mooi uitzicht, hoewel naast een weg, gelukkig een heel rustige. De voorbijgangers waren nieuwsgierig maar erg vriendelijk.

De volgende dag begonnen we aan de offroad track. Nog meer dan voorheen genoten we van het geweldige landschap van deze regio.
Dexter deed het heel goed offroad. Het oversteken van een kleine rivier tijdens een eerste offroad-trip is een mooie uitdaging, maar hij passeerde zonder problemen. Hetzelfde met steile beklimmingen, daar geen problemen. We waren alleen bang om bij één passage vast te zitten vanwege een zeer krappe bocht naar boven en met een behoorlijk hoge dwarshelling. We moesten achteruit, maar konden niet meer helemaal achteruit. Er zat niets anders op dan vooruit te gaan. We namen de bocht zo breed als we konden, en ja, Dexter ging verder. Het AWD-systeem van Dexter werkt erg goed en zonder hadden we het niet gehaald.
Het feit dat we een verhoging laten uitvoeren hebben en grotere banden hadden, hielp zeker. Een deel van de route moest worden omzeild omdat er te veel laaghangende boomtakken waren, veel te groot om te buigen, waardoor we niet door konden.
Tegen de avond reden we langs een van de vele GR-routes en vonden een mooi plekje langs de baan. Weer met een geweldig uitzicht, en aan de horizon konden we Puy de Dôme en Puy Sancy zien.
Het weer veranderde die avond en de wind en regen kwamen op zetten.

De volgende ochtend was het weer nog steeds regenachtig, kil en winderig. De wegen waren minder offroad maar nog steeds erg mooie smalle wegen om dit mooie landschap te doorkruisen. Zelfs in de regen.
Omdat we tegen de avond weer in een vallei belandden, moesten we naar boven, de vallei uit om een vlakke kampeerplek te vinden. Het uitzicht duurde niet lang, want al snel zaten we weer in de wolken.

Tijdens de reis merkten we elke keer dat we de warmwaterketel gebruikten de geur van smeltend plastic. Omdat we wakker werden met mooi weer, besloten we om te onderzoeken waar dit vandaan zou kunnen komen.
Omdat we de elektriciteit aangepast hadden direct nadat we Dexter hadden gekocht, moesten we ook een van de verwarmingsbuizen verplaatsen. De buis was nog niet ingekort en lag over de Truma kachel / boiler. Mogelijks kwam de geur door de buis, dus hebben we geprobeerd hem naast de Truma te plaatsen. Daarbij kwam de waterslang naar de buitenwateraansluiting los. Omdat het watersysteem onder druk staat, zelfs als de pomp is uitgeschakeld, spoot het water naar buiten. Gelukkig stonden de achterdeuren open en spoot het meeste water naar buiten. We wilden hiervoor een semi-permanente oplossing en een kraantje erop zetten leek de beste oplossing. Of het vervangen van de defecte wateraansluiting. Hiervoor moesten we terug naar het noorden rijden waar een Font-Vendome verdeler was. Onze Dexter is de Duitse versie van de Franse Forty-van.
Geen reserveonderdeel beschikbaar, maar ze hadden wat we nodig hadden om het te repareren zodat we ons watersysteem weer konden gebruiken.
Eindelijk konden we onze weg weer vervolgen. Nog wat meer offroad dan de dag ervoor en, we zitten in herhaalmodus, het landschap was weer geweldig.
Opnieuw vonden we een fijne plek om te kamperen, heel rustig en met een mooi uitzicht over de vallei. Het was zaterdagavond en het idee was om de volgende dag boodschappen te doen. Maar aangezien het dan zondag was, moesten we ’s ochtends een winkel zien te vinden. Omdat we geen zin hadden in een drukke dag, besloten we om de zondag op deze plek te blijven en een luie zondag te hebben. Behalve dan een wandeling in de buurt.

We volgden de route nog een laatste dag naar het zuiden om daarna richting het zuiden van Bretagne te rijden. Onderweg, via een kleine omweg, lag de locatie van een realityshow die we bekijken genaamd “Chateau Meiland”.
Voor wie het niet kent, het is een serie over een Nederlandse familie die een kasteel bij Limoges kocht om het te renoveren en er een B&B in te beginnen.
Er was niemand thuis, maar we hebben het kasteel eens in het echt gezien. Hoe gek het ook mag zijn, maar we hadden er plezier in.

Na twee en een halve dag rijden via kleine wegen kwamen we aan op Île d’Oléron. De tip om daarheen te gaan kregen we van een gepensioneerd Belgisch echtpaar dat nu in Frankrijk woont en die we ontmoetten tijdens het kamperen aan het meer van Bournazel.
Het eiland staat bekend om zijn vele oesterkwekerijen. Helaas zou een paar dagen later een etappe van de Tour de France vertrekken vanop het eiland. Het resultaat was een overvol eiland vol kampeerwagens. En aangezien dit een erg toeristische regio is, is het zeker geen plek om een kampeerplek te vinden zoals we ze graag hebben. Dus reden we naar het noorden en zochten we wel onderweg naar een mooi plekje om te slapen.

Omdat het mooi weer was en we dicht bij de kust zaten, besloten we niet de hele dag te rijden maar een plekje te zoeken aan of vlakbij het strand in de buurt. Makkelijker gezegd dan gedaan. Omdat dit deel populair is bij surfers, zijn veel plaatsen geblokkeerd voor auto’s of in ieder geval hoge auto’s. Maar omdat we niet zo snel opgeven, hebben we een mooie parkeerplaats gevonden, pal naast het strand. Geen zeezicht vanuit Dexter, maar slechts een paar meter van het strand.
Bij de parkeerplaats stond een bordje waarop stond dat campers van 22:00 tot 06:00 uur niet mogen parkeren, maar aangezien het al buiten het hoogseizoen was en de boete minder is dan een nacht op een camping, hebben we het risico genomen .
We verbleven daar twee nachten en hadden een geweldige tijd op het strand, tussen surfers uit Duitsland en Nederland. Geen politie gezien, geen boete ontvangen. Who dares, wins.

Zoals reeds geschreven, twee dagen op één plek, dat is meer dan genoeg voor ons, of het moet echt een bijzondere plek zijn. Dus reden we weer richting het noorden. Omdat de weersvoorspelling er niet goed uitzag in het gebied waar we waren, namen we een semi-snelle route naar het noorden en vonden een mooie rustige plek met uitzicht op zee bij Lessunus.
We bleven een dag, twee nachten en maakten een mooie wandeling langs en op het strand.

De volgende dagen reden we langs de zeer mooie kust van Bretagne, stopten voor een wandeling door het prachtige landschap en sneden wat hoeken van de kust af, omdat we in de buurt van Saint-Malo wilden eindigen.
Tijdens onze laatste kilometers voor Saint-Malo hadden we moeite om een goede plek te vinden om te kamperen. Als laatste redmiddel gebruikten we park4night en vonden we een kleine parkeerplaats waar oesterkwekers hun spullen stallen om de oesters en mosselen uit de zee te halen. Omdat de zee zich daar over een lange afstand terugtrekt, hebben we een mooie wandeling “in de zee” gemaakt. Wel hebben we de getijden in de gaten gehouden en ervoor gezorgd dat we niet door de zee zouden worden opgesloten.

Omdat het tijd was om de rit naar huis te plannen, gingen we verder langs de kust tot aan Mont Saint Michel, om daarna richting Caen te rijden en vervolgens naar het oosten, het binnenland van Normandië. Wederom een stuk waar we nooit doorheen zijn gereden en verrassend leuk om te verkennen.
We sliepen nog een laatste keer in Frankrijk bij Rouen met een geweldig uitzicht over de vallei van de Seine.

Deze reis bracht ons op plaatsen die we nog nooit eerder hebben bezocht, en we zijn erg blij dit deel van Frankrijk te hebben ontdekt. De tijd in Bretagne was te kort, daarom komen we er zeker terug om meer te ontdekken.
Dit was ook onze eerste lange reis met Dexter, en ondanks het feit dat we Olli met grote spijt hadden verkocht, hadden we geen minuut spijt van het kopen van Dexter. Hij opende veel meer mogelijkheden om te overnachten. Het weertype stoorde ons niet meer, het gemak van koken en slapen is enorm en het feit dat we kunnen douchen wanneer we maar willen, naar het toilet kunnen waar en wanneer dat nodig is, maken onze uitstapjes nog leuker.

Link naar volledig album hier onder.

Download file: France_2020.gpx